Hallo,

Iets meer dan een jaar nu, ga ik iedere woensdagavond naar het naaigroepje Noord Limburg naait. Een tof groepje van vnl. jonge naaiende mama’s. Ik ben één van de oudsten die regelmatig meekomt naaien. Ondanks het leeftijdsverschil is er toch een leuke klik en voel ik me goed opgenomen in de groep. Ik kijk er iedere week naar uit om er naartoe te gaan.

Eind september kondigden twee leden een verrassing aan. Ze organiseerden de eerste SWAP binnen de naaigroep : ” de Kerstswap van Noord Limburg naait”. Je had een maand de tijd om in te schrijven en niet veel later kregen we de info van de swappartner waarvoor we iets mochten maken. Bij de inschrijving mocht je info delen over de leden van jouw gezin waarvoor iets gemaakt mocht worden (leeftijd, maat), kleuren die je mooi vindt, ook die waarmee je absoluut niet staat,….. kortom alles wat je wou delen zodat de swappartner verder kon om iets moois voor jou te maken. De minimumwaarde van het te maken cadeau was 15€.

De swap werd algauw onderwerp van gesprek op woensdagavond. Sommigen deden niet mee om zichzelf geen stress op de hals te halen. Ik bleef nogal kalm. Ik voelde mij er nogal relaxt bij, ik zag er geen kwaad in. Misschien naïef van mij omdat ik er vanuit ga dat iedereen zijn talent heeft en haar best doet iets moois te maken. Sommigen hadden al slechte ervaringen bij andere swaps.

Ik was blij met de swappartner die ik  kreeg. Gelukkig had ik haar intussen wat beter leren kennen. Ik had wat zicht op haar smaak en wist intussen zelfs een spion in te schakelen om effe te checken of mijn plan wel gewaardeerd ging worden. De dame in kwestie is steeds op zoek naar
” het ultieme stofje”. Wel ik meende “het ultieme Kerststofje” gevonden te hebben. Het checken bij de spion was ook nodig om na te gaan of ze dat stofje al niet zelf had gekocht. Ik kreeg de verzekering dat ze het niet had gekocht en het ook niet zou kopen.

Welk stofje het zou worden was al duidelijk, het werd snel online gekocht bij deze webshop om te voorkomen dat het zou uitverkocht zijn.
Eén metertje van dat ultieme stofje had ik in huis gehaald. Dat het een jurkje zou worden was ook duidelijk. Maar welk model ? Daar was ik nog niet uit. Tot ik vele mooie Tinny’s zag verschijnen, een patroon van Straight Grain. Op den duur verschenen er zelfs Tinny’s in “het ultieme Kerstofje”. Ik was overtuigd. Maar ik had nog nooit zoiets gemaakt met die mooie kraagjes enzo. Dus een testversie drong zich op. Toch werd het nog nachtwerk om het jurkje tijdig bij de ontvangster te krijgen. Maar mijn missie is geslaagd.

Zondagavond ging ik het persoonlijk afgeven. Normaal gezien mag het pakje pas op 25 december geopend worden maar ik maakte een uitzondering. Van mij mocht het al geopend worden op 20 december maar moest het opengaan op 23 december. Dit omdat er tenvolle van het jurkje genoten zou worden tijdens de Kerstdagen. De ontvangster maakte het in mijn bijzijn open. Ik ging voor een verrassingseffect en ik moet zeggen dat ik daar heel goed in geslaagd ben. Het was heel fijn om de gelukkige verbazing te zien, de uitdrukking te mogen waarnemen dat het in de smaak viel en een warme knuffel te ontvangen uit dankbaarheid. 

Uiteindelijk liet ik de kraagjes weg. Het stofje is sprekend genoeg, er valt zoveel te zien.

De dag daarop kreeg ik enkele foto’s van het model in het jurkje. Fijn om te zien dat het mooi past.

   Ik voorzag een extra pakje dat nog even onder de Kerstboom mag blijven liggen tot 25 december. Wat daar in zit, vertel ik jullie later en laat ik dan ook zien.

Missie geslaagd !

Ik moet nog iets bekennen. Op een gegeven ogenblik sloeg de twijfel toch toe. Ik raadpleegde nog eens de spion. Deze stofjes waren op een gegeven ogenblik ook in de running voor de jurk :

maar volgens mij zijn dat toch niet de ultieme stofjes…..ofwel Sigrid ?

Lieve groetjes,

CreativEls